بررسی ارتباط سازه‌های مرتبط با فرسودگی شغلی پرستاران در بیمارستان شفا شهرستان بابلسر در سال 1394

زمینه و هدف: فرسودگی شغلی به عنوان خستگی ناشی از فشارهای موجود در محل کار، عواقب و هزینه‌های بسیاری بر سازمان‌های بهداشتی- درمانی و کارکنان آن تحمیل می‌کند، مانند تعویض شغل، غیبت‌ها و تحت تاثیر قرار گرفتن سلامت روانی فرد. با توجه به اهمیت فرسودگی شغلی و تاثیر آن در عملکرد کارکنان و میزان بهره‌وری سازمانی، این مطالعه به‌منظور تعیین ارتباط سازه‌های مرتبط با فرسودگی شغلی پرستاران در یک بیمارستان دولتی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر تکنیک آزمایش و ارزیابی تصمیم‌گیری می‌باشد. متغیرهای این پژوهش شامل کیفیت زندگی کاری، رفتار شهروندی سازمانی، فرسودگی شغلی، سلامت روانی و اخلاق اسلامی است. جامعه آماری را بیست‌وپنج نفر از خبرگان، سرپرستان و مسئولین مرتبط با وضعیت نیروی انسانی در بیمارستان شفاء شهرستان بابلسر در سال 1394 تشکیل می‌دهند که این افراد به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب گردیدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه مقایسات زوجی جمع‌آوری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز از طریق تکنیک دیمتل انجام شد. یافته‌ها: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از تکنیک دیمتل، رتبه‌بندی متغیرها بر اساس مقادیر  نشان داد که متغیرهای فرسودگی شغلی (195/7)، مهم‌ترین و رفتار شهروندی سازمانی (814/6) کم‌اهمیت‌ترین متغیر هستند، هم‌چنین رتبه‌بندی متغیرها بر اساس مقادیر  نشان داد که متغیرهای اخلاق اسلامی (566/1)، تأثیرگذارترین، و رفتار شهروندی سازمانی (409/0-) تأثیرپذیرترین متغیر است. از طرفی با توجه به مقدار  می‌توان دریافت که فرسودگی شغلی دارای نقشی مرکزی است و به عبارتی بیشترین مقدار ارتباط را با سایر متغیرها دارد. نتیجه‌گیری: با توجه به آشکار شدن نقش مرکزی فرسودگی شغلی در میان متغیرها، مدیران بیمارستان با برنامه‌ریزی و تدوین برنامه‌های مناسب، می‌توانند در جهت کاهش و بهبود فرسودگی گام بردارند، و سطح فرسودگی را در پرستاران به وضعیت مطلوب‌تری برسانند.